اگر مانده بودي تو را تا به عرش خدا مي رساندم
اگر مانده بودي تو را تا دل قصه ها مي كشاندم
اگر با تو بودم به شبهاي غربت كه تنها نبودم
اگر مانده بودي ز تو مي نوشتم تو را مي سرودم

مانده بودي اگر نازنينم
زندگي رنگ و بوي دگر داشت
اين شب سرد و غمگين غربت
با وجود تو رنگ سحر داشت
با تو اين مرغك پر شكسته

مانده بودي اگر بال و پر داشت
با تو بيمي نبودش ز توفان
مانده بودي اگر همسفر داشب
با تو دريا پر از ديدني بود

شب ستاره گلي چيدني بود
خاك تن شسته در موج باران
در كنار تو بوسيدني بود
بعد تو خشم دريا و ساحل

بعد تو  پاي من مانده در گل
مانده بودي اگر موج دريا
تا ابد هم پر از ديدني بود
با تو و عشق تو زنده بودم

بعد تو من خودم هم نبودم
بهترين شعر هستي رو با تو
مانده بودي اگر مي سرودم
مانده بودي اگر مي سرودم
مانده بودي اگر...